Onze logica over mediation

‘Geef elkaar een hand en zeg sorry’. Zo eenvoudig is het helaas niet. Mensen praten niet meer over ruzie, maar over een conflict of een geschil. Naast emoties spelen veel aspecten een rol. Wat is er aan de hand? Wat betekent dat bedrijfskundig? Wie heeft er gelijk volgens de letter van de wet? Sieds Rienks (psycholoog) en Leo Blokland (advocaat) zijn beiden bedrijfskundig opgeleid. Hun visie op het conflict is multidisciplinair, en tegelijkertijd heel menselijk. Zij werken zonder de klassieke kenmerken van mediation. Hoe zit dat?

Sieds stelt steeds doortastende vragen met een positieve toon, hij luistert scherp en is creatief in het meedenken en inspelen op belangrijke zaken. Leo luistert, maakt analyses, kijkt scherpzinnig van een afstandje naar het gesprek als ook naar de hele situatie. Samen hanteren zij de menselijke maat en adviseren op juridisch, bedrijfskundig en psychologisch vlak. Dat maakt dit team kundig en objectief -maar níet neutraal. Zij brengen organisaties resultaten, de conflicten verdwijnen en de rust keert weder.

“Mediation laat zich omschrijven als een poging om een geschil tussen mensen door henzelf te laten oplossen onder begeleiding. Het alternatief is om dit voor de rechter uit te vechten. Deze manier van conflictbeheersing is vaak gebonden aan allerlei regeltjes en richtlijnen. Wij denken dat dit anders kan en moet. Sterker nog, we denken dat dit de oplossing vaak in de weg staat.

Onze opdrachtgevers bewegen zich rondom de top van organisaties, we hebben te maken met leden van de Raad van Bestuur, Toezicht, Commissarissen bij de overheid en directieleden in het bedrijfsleven. Bij onenigheid in de organisatie is niemand gebaat. Het is hun wens om snel en efficiënt te handelen. Om onze klantenkring van dienst te zijn, bemiddelen we bij vervelende situaties. Hierbij wijken we regelmatig af van het strakke protocol.

• Nee, maken geen contracten of overeenkomsten. Wat wij dan anders doen? Nou dit! Bij ons staat vertrouwen centraal, we leggen niemand op wat hij wel of niet mag zeggen. Gesprekken duren soms wel meer dan twee uur, in die tijd bereiken we een onderling vertrouwen en vertellen mensen wat er scheelt. We vragen wat er wèl goed gaat en hoe ze het zelf voor zich zien. Onze doorvraagvragen brengen een denkproces op gang.
• Nee, we nemen niets op. We maken geen aantekeningen en vertellen niets aan derden. Na al die jaren hebben we de lijn van het proces in ons hoofd zitten en omdat we oprecht luisteren naar mensen, komen hun antwoorden ook binnen. Zo krijgen we mandaat. We bespreken wel onderling wat we gezien en gehoord hebben.
• Nee, we zitten niet meteen met alle partijen tegelijkertijd aan tafel. Onze ervaring leert dat mensen altijd makkelijker vertellen wat ze dwarszit als we dat een-op-een aan ze vragen. Afzonderlijk met verschillende mensen praten is bij de klassieke mediation een doodzonde. Bij ons is dat aan de orde van de dag. Wat we horen prenten we in ons hoofd, we filteren de emoties eruit en spiegelen wat verteld wordt. Zo halen we de lading eraf. Als je dan hetzelfde onderwerp met betrokkenen opnieuw bespreekt is het veel gemakkelijker uit te leggen.
• Nee, we gaan niet in onderhandeling. We zetten mensen niet tegenover elkaar, met onszelf als scheidsrechter. We komen derhalve niet in het midden uit, we komen dáár uit waar de beste oplossing is. Die oplossing ontstaat vaak door de dynamiek van de betrokkenen. Soms is het onze rol om hen in een stevig gesprek met klem te adviseren nog eens opnieuw na te denken.
• Nee, we kijken niet terug, maar we kijken vooruit. We gaan beslist geen ja-nee-spelletje doen. Ja maar, hij zei, en ik vond toch… Dat werkt niet constructief. We praten met elkaar met het oog op de toekomst. De energie uit het verleden benutten we om een beeld, een stip aan de horizon, een droom, een wens te verwezenlijken. We kijken samen welk gedrag daarbij hoort. Als mensen weten waar ze heen willen, laten ze het verleden al eenvoudiger los.”

“Als Jan vindt dat de organisatie moet groeien, en Piet zegt van niet, gaan wij op zoek naar de achtergrond van deze meningen. Wat zijn ieders verwachtingen, wat is realiteit? Wat is ieders toekomstbeeld en welk gedrag hoort daarbij?”

Het is soms een kunst om mensen aan het praten te krijgen, maar dat lukt eigenlijk altijd. Iedereen vindt het prettig om gehoord en begrepen te worden. Sieds en Leo gaan beiden zonder oordeel het gesprek in en zijn in staat om in no-time naar de kern te gaan. De onderliggende patronen komen naar de oppervlakte, krijgen erkenning en vinden een nieuwe plek. De organisatie kan weer door.

“We doen niet aan waarheidsvinding, maar gaan op zoek naar de beste oplossing. Conflicten kosten geld en energie. Onze senioriteit leert ons dat als je wat minder krampachtig omgaat met de situatie, andere accenten legt, de balans in het gesprek herstelt, dat mensen daarbij gebaat zijn. Financieel, bedrijfskundig en persoonlijk.”